Ik herinner me een collega neerlandicus, tevens een groot natuurliefhebber.. Zijn leven lang reisde hij met het openbaar vervoer, leefde hij zeer sober, schreef hij over de natuur en kende hij alle beschermde soorten bij naam en toenaam. Vooral was hij geïnteresseerd in vogels. Op enig moment raakten we weer eens in gesprek, ergens in de jaren tachtig, over de natuur. En, we waren het weer eens niet eens over hoe met de natuur om te gaan. Hij vond dat we daar als mensen volop van moesten genieten, ik vond – en chargeerde wat – dat we er als mensen vooral uit weg moesten blijven. Daar zou de natuur een stuk gelukkiger van worden, dacht ik. Zo’n veertig jaar later vraag ik me af hoe we er nu over zouden denken. Van mezelf weet ik dat wel: blijf er weg. Hij is inmiddels overleden. Dat is heel jammer want hij was een inspirerend mens.