de rust van twee, drie kraaien op een nat en kleiig veld
stoppels pollen gras een molshoop plassen water
de kraaien zetten poot voor poot en grazen zich pik hier pik daar
als aan de grond gebonden mestvee van ja van wat naar wat eigenlijk
een kil en winters maar ook voldoende kostje bij elkaar
en vliegen met één achteloze wiek hop op een plotse windvlaag op
Ik schreef de eerste versie van dit gedicht op 24 januari 2016. Dat was op een zondag. In die tijd wandelde ik vaak van Meerssen naar Maastricht. Langs talloos vele wegen. Ik zag deze kraaien op een veld langs de Oude Steeg, net voorbij het viaduct over het spoor, richting buurtschap Weert. Ik publiceerde het eerder op deze site op 23 september 2023.