Kraaien

de rust van twee, drie kraaien op een nat en kleiig veld

stoppels pollen gras een molshoop plassen water

de kraaien zetten poot voor poot en grazen zich pik hier pik daar

als aan de grond gebonden mestvee van ja van wat naar wat eigenlijk

een kil en winters maar ook voldoende kostje bij elkaar

en vliegen met één achteloze wiek hop op een plotse windvlaag op

Ik schreef de eerste versie van dit gedicht op 24 januari 2016. Dat was op een zondag. In die tijd wandelde ik vaak van Meerssen naar Maastricht. Langs talloos vele wegen. Ik zag deze kraaien op een veld langs de Oude Steeg, net voorbij het viaduct over het spoor, richting buurtschap Weert. Ik publiceerde het eerder op deze site op 23 september 2023.