Vragen

Eerder gepubliceerd op de website van Meer Vandaag, lokale omroep Meerssen, in de rubriek Min of Meer.

Er hing al een paar uur een wespig ogend insect rond in de zinderende hitte van de patio. Het was zichtbaar op zoek naar voedsel en ging zo nu en dan ergens aan zitten likken. Het kon nooit veel zijn wat het nuttige beestje binnen kreeg. Maar, het zag er tevreden uit, leek me. Blij met het bestaan zoals het was. Hier en nu. Niet uit op ruzie of enig ander ongemak. Het liet zich tijdens het zorgvuldig begrazen van gegalvaniseerd ijzer en nog onlangs strak geschilderd houtwerk niet afleiden door een stel vliegen die qua geluid nog het meest leken op straaljagers die niet meer onder controle van hun piloten waren. Van die volgevreten ettertjes die met de koeien meekomen als die in de wei aan de andere kant van het huis de schaduw zoeken van een groepje uit hun krachten gegroeide berken.

Het was een echte blotevoetenweek. Er was een tijd dat ik vond dat ik lelijke voeten heb. Ik haatte mijn voeten. Dat was voordat ik me realiseerde dat ik voeten sowieso lelijke dingen vind. Ook die van andere mensen. Dat voeten niet per se lelijk hoeven te zijn begreep ik pas toen de pedicure zei: Wat heb jij mooie voeten. Het bleek maar weer eens dat hoe je naar dingen kijkt sterk afhankelijk is van wie en wat je bent. Hier was iemand die om voeten gaf. Als gevolg van het dagelijks werk waarin voeten voorbij kwamen als waren het mensen, in alle schakeringen die zo typisch zijn voor de soort? En daarom zo kunnen ontroeren? Vanuit een diepe, aangeboren belangstelling voor de voet als lichaamsdeel? Want waarom wordt je anders pedicure? Vragen, vragen, zoveel vragen …..

Overigens ben ik een groot voorstander van het stellen van vragen, over alles, iedereen en altijd, zeker in de aanloop naar het vormen van een mening. Er kunnen nooit genoeg vragen worden gesteld. Maar soms zijn er zaken waar de mening aan de vragen vooraf mag gaan. Ik denk even aan die alles verwoestende klap in Beiroet. En aan de brandstichting in de kantine van SV Meerssen. En zo gebeurt er wel meer dat je denkt: Het zijn behoorlijk onverantwoordelijke types die dit op hun geweten willen hebben. Dat je je geen moment afvraagt welk leed je veroorzaakt. Of: juist wel en het dan dus doet. Willens en wetens.

We leven in een tijd van adviezen en weerstand. Advies van de week: Veel drinken en weinig bewegen. Normaal gesproken een waanzinnig advies, maar nu was het heel warm. Dan is dat opeens een heel verstandig advies. Of loopt er zich toch alweer een actiegroep – ik stel voor: Het Volk Tegen De Warmtewaanzin – warm om daartegen de straat op te gaan?

Min of Meer – 12 augustus 2020 – week 32