Eerder gepubliceerd op de website van Meer Vandaag, lokale omroep Meerssen, in de rubriek Min of Meer.
Soms vraagt het wereldtoneel wel erg veel aandacht. Met de opstanden in Wit-Rusland en China dat Taiwan zwaar onder druk zet. En dan Trump. Die is nu al in de weer met de verkiezingen in november te frustreren. Druk bezig de posterijen om zeep te helpen om in dat enorme land stemmen per post moeilijk te maken. Bij al dat politieke geweld is het lastig te zien wat er in je eigen achtertuin speelt. Maar, gelukkig zijn er dan de woelmuizen die geen kans voorbij laten gaan zichzelf in de kijker te spelen. Ondanks een apparaat dat ze met trillingen en geluid zou verjagen gaat het verwoestende gezinsleven van die beestjes gewoon door. En daar kijk je niet gemakkelijk overheen, neem dat maar van mij aan. Internet zegt dat woelmuizen extreem gevoelig zijn voor geluiden. Door het geluid en de trillingen van mijn ultrasone apparaat worden de woelmuizen helemaal hoorndol. Door de herrie kunnen ze niet meer op een normale manier communiceren. Nou, laat ik het zo zeggen: Ze hebben helemaal geen communicatie nodig om een grasveld om te zetten in een knollenveld.
Deze week moesten we een paar keer in Noord-Limburg zijn. De A2 en de A73, het zijn snelwegen die we al zo ontzettend vaak gereden hebben. We hebben zo’n beetje alle veranderingen op de voet kunnen volgen. Vanaf dat de A2 bij Beek ophield tot nu. Wat volgde was een sluipend proces waarin natuur en eeuwenoud cultuurlandschap stukje bij beetje werden weggevreten. En het houdt maar niet op. Er gaan sterke geruchten dat de jongens en meisjes van de groei en vermeende vooruitgang op alle gronden langs de A2 van Eijsden tot voorbij Weert dozen willen bouwen. Ook hier in de buurt, ook in de buurt van Maastricht Aachen Airport en daar ook ten westen van de A2. Ondertussen zijn er ook lichtpuntjes. Er is langs de A2 en de A73 nog niet volop gemaaid. Dat was een tijdje geleden wel anders. Er zijn nog brede stroken waar de natuur zijn gang mag gaan. Goed voor het kleine leven maar helaas wel in de marge van het geweld van de 24-uurs-economie. Ik vraag me af of deze kleine stapjes terug uiteindelijk voldoende zullen blijken.
Waarom we naar Noord-Limburg reden? We hebben een paar dagen de twee kleinste kleinkinderen te logeren gehad. Ze zijn broer en zus maar ook voortdurend met elkaar in competitie. Het is zaak voor veel afleiding te zorgen. We reden dus over de A2 naar een attractie in de buurt. Iets met kleine dieren, een speeltuintje en een terras met wespen. Op een gegeven moment zei de kleinste dat wij even stil moesten blijven staan en naar haar moesten kijken. Kijk, zei ze stralend, ik kan achteruit lopen.
Min of Meer – 19 augustus 2020 – week 33