Lijstje

Ik raakte rond een uur of vijf toch nog in de supermarkt verzeild. Samen met de oudste zoon. El en ik waren rond een uur of vier naar de jongste in Merselo gefietst waar we enigszins oververhit neerstreken in de tuin. We troffen er ook zijn vrouw en alle kleinkinderen. In de schaduw dronken we een glaasje water en daarna een wijntje met een hapje en nadat de oudste en zijn vrouw ook waren gearriveerd opperde iemand dat we wel met z’n allen konden barbecueën. Dus moesten we nog even naar de winkel. Voor de duidelijkheid, ik houd niet zo van wat de supermarkt aan voedsel voor de BBQ in het assortiment heeft en El evenmin maar dat maakt niet uit. Juist ook voor deze momenten waren we drie jaar geleden naar Venray teruggekomen. Samen eten en een glaasje drinken, spontaan, als dat zo in een hoofd opkomt, daar houden we van en dat kan nu. Toen Bee de krat met voedsel uit het winkelwagentje tilde, zag ik op de bodem een papiertje liggen. Het was een boodschappenlijstje. Het handschrift was wat schools, wat kinderlijk en onregelmatig, geheel geschreven in onderkast, zonder hoofdletters dus. Het kwam van een blocnote van A6-formaat, met lijntjes. Er zaten vouwen in, het was in vieren gevouwen geweest en waarschijnlijk meegenomen in een portemonnee. Er zaten nog wat meer vouwen in, het briefje was niet echt vriendelijk behandeld, ook slecht uit het blokje gescheurd. Er was ronduit slordig mee omgesprongen. Maar, wat vertelde het briefje nog meer? Boven aan het lijstje stond: krieltjes + sla + vlees. Dat leek me de warme maaltijd voor vandaag. Dan onder elkaar: macaroni, groente, ham, maggie. Die leken me ook bij elkaar te horen. Dat was de warme maaltijd voor morgen, een macaroni overschotel, dacht ik. Dat leidde ik ook af uit wat het lijstje vervolgens prijsgaf: eten maandag. En dan verdwijnt de logica uit beeld met daaronder: vlees, sausjes, brinta. De barbecue was overigens een succes, maar qua voedsel: El en ik hadden ook goed kunnen leven met krieltjes, sla en vlees.