Bussen

We reden naar Boxmeer en terwijl we Vierlingsbeek uitreden dacht ik: Ik had moeten tanken. Niet dat we droog zouden vallen maar de onrust in de mens roept voortdurend, vaak heel zacht, meestal onhoorbaar zacht maar heel soms schreeuwend hard: Weest, oh wee, oh wee, oh wee voorbereid! Altijd! En! Op! Alles! Dat was dus iets voor de terugweg. Dan zouden we eerst langs de bussenfabriek rijden en dan pas de inrit naar de pomp nemen. Nu waren we dus vergeten de pomp aan te doen en reden we vlak daarna langs de fabriek van de bussen. Kijk, zei ik, als ooit docent altijd op informeren en interesseren ingesteld, daar links maken ze bussen. Máken ze bussen, klonk vragend vanaf de achterbank. Het klonk alsof de zevenjarige zich niet kon voorstellen dat bussen niet aan bomen groeien of uit baarmoeders ploppen. Er niet gewoon opeens zijn. Uit de lucht komen vallen. Vingerknip! Ja, zei El, met buizen en platen ijzer. En de stoelen dan? Nou, zei El, die maken ze in een andere fabriek en dan monteren ze die er daarna in. Het bleef nu stil. Het voelde alsof achterin de auto het woord maken opnieuw werd uitgevonden, meer betekenis kreeg. Gekoppeld werd aan zaken waarmee het tevoren nooit in verband was gebracht. Tot dan toe werden bussen geboren. Ik ga nu niet zeuren over dat kinderen niks meer weten. Ik kan mezelf absoluut niet herinneren of ik als zevenjarige wist dat bussen iets waren van buizen, platen, schroeven, moeren enzovoort. Wel dat er niemand was die Kijk daar maken ze bussen zei. Ondertussen vraag jij je af waarom wij op weg waren naar Boxmeer. Toch? Nou, daar staan in de Sint Petrus Basiliek dik 600 kerststallen te kijk. En de zevenjarige en elfjarige dametjes achterin de auto waren op onze uitnodiging daar eens een blik op te werpen ingegaan. Het werd een trektocht van bijna een uur langs stalletjes van over de hele wereld. Opvallend? Geen enkele vraag over het maken van het kindje Jezus. En dat is toch wel écht een bijzonder verhaal. Echt de moeite van het weten waard. Iets met onbevlekt ontvangen, toch? Leg dat maar eens uit.