Ontregelen

Vanavond toch ook maar weer gekeken. Ik word er uiteindelijk niet blij van, van dat nogal machteloze voetbal van onze jongens. En van dat voetbal van tegenwoordig sowieso niet. Wat ik nog wel kan waarderen is de toegenomen snelheid en de dynamiek. Die komt vooral, meen ik te zien, van ploegen die zich underdog wanen en er alles aan doen de meer begaafde, meer technische voetballers en ploegen het spelen onmogelijk te maken. En dan soms ook nog goed uit de hoek te komen. Helaas is het ongeremde op de hakken staan, blokkeren, vasthouden, duwen, trekken en sjorren daarmee ook meer en meer in het spel geslopen. De tijd van handen thuis is definitief voorbij. Dat ontregelen aan het lijf was er natuurlijk altijd al wel maar het is naar mijn mening wel veel heftiger en vooral ook normaler geworden. Scheidrechters lijken het meer dan voorheen schouderophalend voorbij te laten gaan. Dat komt misschien de strijd ten goede en dus ook een soort van ophef, goed voor het laten kolken van de massa’s op de tribunes, maar het voetbalspel als technisch kunstje heeft het er maar moeilijk mee. En daarom deze onnozele liefhebber ook. Overigens wil ik daarmee niet beweren dat Nederland vanavond beter verdiend had, maar als je kijkt naar waar het nu staat, dan valt op dat het landen als Frankrijk en Italië niet veel beter vergaan is. Spanje en Duitsland heb ik niet gevolgd maar het zou zomaar kunnen dat die het ook lastig hebben gehad. Of geluk.