De eksters die er vorig jaar alsmaar niet in slaagden in de kastanjeboom tegenover ons appartement een nest te bouwen zijn weer actief. Ik veronderstelde althans dat het dezelfde zijn maar na een tijdje dacht ik: Waarom zouden het geen andere zijn? Deze kunnen het wél, een nest bouwen. Maar, op internet lees ik: Eksters zijn monogame, territoriale vogels. Als een ekster eenmaal een partner gevonden heeft, vormen ze in principe een paar voor de rest van hun leven. Hun territorium (grootte gemiddeld 5 à 6 hectare) zullen ze dan ook niet meer verlaten. Dus. Vingen de twee vorig jaar steeds mijn aandacht voor hun voortdurende gestuntel, dit jaar voltrekt de bouw van een massief nest zich onopvallend. Nog maar één keer zag ik een van de twee met een snavel vol takjes aan komen vliegen. El zag er een keer een wat rommelen in het nest. Het is nog niet helemaal af, lijkt me. Je kunt er op sommige plekken nog doorheen kijken. Er moet dus nog fijn materiaal voor het stoppen van de gaatjes worden aangevoerd. Pas dan is het nest gereed voor het bebroeden van de eitjes en de geboorte van lelijke, kale wezens die het ongetwijfeld graag warm hebben als vader en moeder met voedsel af en aan vliegen.
