Leeuwin 2

Vervolg op tekst van gisteren.

Was er tien jaar geleden dus nauwelijks bezoek aan de kaap te bespeuren, nu arriveren we er ’s morgens om 10.15 uur en staan er al twee grote bussen, een handvol campervans en tientallen auto’s. Er is een compleet bezoekerscentrum met info en een entree van vijf dollar. Dat laatste ontgaat ons en we lopen gewoon door. Ook is er koffie met muffins en dergelijke te koop. Een eenvoudige lunch behoort ook tot de mogelijkheden. In plaats van een onbekommerde plek treffen we een attractie met hekken er omheen. De verandering tekent de ontwikkeling die ook dit deel van Australië doormaakt. Het toerisme wordt meer en meer geëxploiteerd. Het werpt bij L. de vraag op hoe dat nu bij de Pinnacles – 180 kilometer ten noorden van Perth – is. Daar was tien en acht jaar geleden niets maar dan ook niets te koop terwijl de toeristen er in een bloedstollende hitte af en aan reden. We besluiten niet te gaan kijken. Je kunt ook te veel gekke dingen willen in te korte tijd. Van Perth naar Cape Leeuwin rijden is net zoiets als vanuit Maastricht op en neer naar Groningen om te kijken of de Martinitoren nog recht staat. Voor Cape Leeuwin hebben we dat over. Omdat Cape Leeuwin voor ons echt iets betekent én omdat we dan weer eens een nacht in het Margaret River Hotel kunnen doorbrengen. Dat ligt in het plaatsje Margaret River dat al lang – zeg maar een jaar of tachtig – faam geniet als idyllische buitenplaats voor de gegoede burgerij van Perth. De oceaan – op ongeveer 10 kilometer van Margaret River – heeft er bovendien een uitstekende surf en het ligt midden in een prachtig wijngebied met onder andere langs Caves Road – 100 kilometer geasfalteerde landweg met middenstreep tussen Augusta in het uiterste zuiden naar Busselton in het noorden, ongeveer 230 kilometer onder Perth – tientallen wineries op prachtige estates, parkachtige landgoederen met daar omheen uitgestrekte wijngaarden. Sommige met guestrooms en een restaurant dat een zekere status heeft. Ook wat dat betreft heeft dit gebied zich sterk ontwikkeld. Je hebt er nu tientallen café’s. bistro’s en restaurants. De koffie is het niveau van International Roasted, voorheen hét Australische huismerk, ver ontstegen en overal zijn smakelijk hapjes met de meest exotische namen te koop. De Engelse keuken is hier een harde dood gestorven en de Italiaanse en Franse keuken hebben de lokale smaak definitief op sleeptouw genomen. In Margaret River tref je een mix van mensen zoals je die ook in Zuid-Frankrijk wel aantreft. Je hebt er gepensioneerden die in hun dure huizen van het moment genieten, kunstenaars die dichtbij hun mecenassen schilderijen met titels als Dreaming voor boven de bank produceren, surfers op leeftijd die het maar niet kunnen laten en de youngsters de fijne kneepjes bijbrengen, backpackers die de sfeer komen proeven en daar op hun manier vervolgens ook een bijdrage aan leveren. Ik kan er niets aan doen, maar ik vind dat Margaret River zijn onschuld die ik me van tien jaar geleden herinner, verloren heeft en enigszins over the hill is. Margaret River Hotel hoort bij de vaste inboedel van Margaret River. Er lijkt in de loop van decennia niet veel veranderd. Ondanks een aantal updates blijft het imago intact. In een van de ruimtes hangt een grote foto van Sydney toen daar Harbour Bridge nog niet over Sydney Harbour lag. Circular Quay is ook voor ons herkenbaar. In de lobby beneden hangt een spiegel van Heineken. Ook die herinnert aan oude tijden. Hoewel die natuurlijk net zo goed van gisteren kan zijn. Marketing heeft zo zijn eigen wetten. Maar de spiegel draagt wel bij aan het algemene gevoel van nostalgie die in het hotel uit alle naden kruipt. Na Cape Leeuwin rijden we terug over Caves Road. Er staat veel in bloei langs deze scenic drive waar je om de honderd meter kunt stoppen om er weer een mooi plaatje te schieten. We beperken ons. Natuurlijk zien we ondertussen nog familie. Daarvoor zijn we met name in Perth. De begroetingen en ontmoetingen zijn als vanouds. We kunnen goed met elkaar overweg en pakken de draad op alsof we die gisteren nog vasthielden. Het is leuk om hier te zijn.