Helm

Binnen een kilometer moet ik op vijf rotondes met afslaan wachten op een fietsende mens. Op de vijfde is dat een sportieve jonge moeder met wapperende haren en rokken op de bakfiets. Ze is lekker op snelheid, heeft niet gehoord van richting aangeven, laat het goed gokken over haar bedoelingen geheel aan mij over, heeft elektrisch aangedreven haast; het is tien voor half drie. Om half drie gaat de school uit maar die is hier niet om de hoek. Eenmaal uit de bochten van de rotonde zet ze nog een tandje bij. Net boven de rand van de bakfiets uit steekt een blond schedeltje van een jaar of twee. Het ziet er nogal kwetsbaar uit. Véél te kwetsbaar. Huiver. Ik probeer me niet voor te stellen wat er allemaal mis kan gaan tijdens deze race tegen de klok. Er is al genoeg werkelijkheid die me bezighoudt. Bijna drie maanden geleden is mijn eigen oudste – doorgaans een verstandig man – met zijn hoofd op de keien gestuiterd. Ook geen helm. Afgevoerd met de ambulance, nu nog bezig met zijn herstel. Hoofdpijn, duizelig, moe, problemen met concentratie. Iets met ongeluk en een klein hoekje. Gelukkig heeft hij tijdens het hobbyfietsen wel een helm op. Net als zijn fanatieke zoon. Die fietst wedstrijden. Ik heb zo’n veertig jaar geleden eens tijdens een wedstrijd in het nabijgelegen O. uit het over een onverantwoord bochtig stratencircuitje wild voortjagende peloton een renner ondersteboven zien komen aanvliegen en met het hoofd op de stoeprand zien kaatsen. En gadver, het kraakte. Hij had een helm op. Nog zo’n ouderwets geval; een worstenhelm, in jargon. Later die middag kon de speaker het publiek laten weten dat de buitelaar het er naar omstandigheden goed had afgebracht. Ik hoopte vurig dat het de helm was die ik hoorde kraken. Helaas kan Gino Mäder zijn zware valpartij op 15 juni jongstleden in de Ronde van Zwitserland, niet navertellen. Hij droeg een helm. In de wielerwereld inmiddels verplicht. L. en ik fietsen sinds een jaar of twee met een helm op. Onderaan de streep is het dragen van een helm geen garantie voor het overleven van een tochtje op de fiets maar dat kan geen reden zijn er geen te dragen. Ik zeg: verplichten, zeker voor kinderen.