We kwamen terug van vakantie en de pc gaf de geest. We hadden hem nog een dag gebruikt, ‘s avonds uitgezet en de ochtend erna wilde hij niet meer op gang komen. Dood als een pier. Je denkt nog even dat de aan-uitknop nog een paar keer indrukken zal helpen maar dat is een illusie. Je weet dat, maar toch. Gelukkig had El voordat we op vakantie gingen nog een backup gemaakt. Dat scheelde al meteen veel paniek. Goed, eventjes grote stappen: er was een schijf stuk. Het bleek wijsheid voor nieuw te gaan. Er werd van alles omgezet, waaronder mailboxen van enkele accounts. Die zaten propvol oud- en jongbelegen mails. Het kunnen er goed 20.000 of 30.000 of 40.000 zijn. Dat moet nog blijken. Alles wat ooit belangrijk was of leek heeft zich in die bussen opgehoopt. Of beter: hebben wij zich laten ophopen. Soms ook in niet gelezen staat als de desbetreffende mail al op telefoon of tablet was gelezen. En dan hebben we al zo veel mails weggegooid. Nu zijn we daar voor en na weer mee bezig. En dan kom je dus weer mails tegen die het een en ander oproepen. Zo hadden we in 2015 en 2016 een paar schilderklussen. Via vriend Ha hadden we de naam van schilder Em doorgekregen. Dus wisselden Em en ik wat mailtjes uit. Over werk, prijs en tijdstip. Em bleek een vriendelijke en stille jongeman. Tevens een in zichzelf gekeerde vakman. Toch, soms raakten we tijdens koffiepauzes aangenaam en ook wel intens in gesprek. Em bouwde in zijn vrije tijd gitaren. En hij bespeelde die ook. Hij had ook de nagels die daarvoor nodig zijn. En hij begon genoeg te krijgen van schilderen. Hij wilde vooral gitaren bouwen. Hij was er goed in en het paste nog beter dan schilderen bij zijn contemplatieve geest. Aan gitaren werken bracht hem bovendien dichter bij de gedachten die hij belangrijk vond én bij de bijzondere vaardigheden die het bouwen van gitaren tot een kunst maken. Een paar maanden geleden meldde ik me na een afscheid in 2017 weer aan op Facebook om een specifiek account te volgen. Maar, opeens dook in mijn tijdlijn Em op. Ergens in Italië bezig met Arts & Guitars. Zo te zien is hij daar veilig geland. Mooi is dat. Volg je hart. Weer een cirkeltje rond.