Fles

Het baby’tje was waarschijnlijk een maand of drie oud. Ik zeg waarschijnlijk omdat ik niet zo goed ben in het schatten van de leeftijd van baby’s. Plus, ik moest schatten vanaf een meter of twaalf. Waarschijnlijk vijftien, omdat ik ook niet zo goed ben in het schatten van afstanden. Het konden er net zo goed tien zijn. Het waren er wel zeker geen twee en ook geen vijftig. Terwijl mama verliefd toekeek, maakte papa een fles klaar. Het ontging me hoe een en ander de juiste temperatuur kreeg voor een baby van een maand of drie. Dat kwam doordat mijn aandacht was afgedwaald naar een opa en een oma met twee jochies van waarschijnlijk vijf en zeven die midden op het grote gazon met de prachtige oude bomen een beetje rondhingen bij de ijzeren draak. Of slang. Ik heb me altijd afgevraagd wat het is. Mogelijk was het stalen object in het park bedoeld als een slang met de kop van een draak. De kop van de draak of de slang bewoog langzaam mee op de kracht van de af- en aanwakkerende wind. Toen ik weer naar het jonge gezinnetje keek, was mama weg en gaf papa de baby de fles. Aan de voeten van papa lag een labradoodle uitgeteld een dutje te doen. Een zo van een afstandje comfortabel ogende kinderwagen maakte het plaatje compleet. Zo hoort een jong gezinnetje er anno 2023 in ons cultuurlandschap uit te zien, dacht ik. Mama en papa waren begin of misschien halverwege de dertig en alles was perfect. Goed in de kleren, kinderwagen uit de babydump, en – veronderstelde ik – flessenwarmer met accu. Hoe anders drinkbaar-warme melk? Midden op een terras. Ze waren ongetwijfeld lekker op streek met hun carrières, beiden in deeltijd, schatte ik, beiden vier dagen in de week, alles mooi in evenwicht. Twee keer per week naar fitness. De baby op werkdagen één dag naar zijn ouders, één dag naar haar ouders en één dag naar Kinderopvang Het Blauwe Olifantje, kortweg de Kiohbo. Drie dagen want daarnaast één échte mama- en één échte papadag. De baby lag ondertussen genoeglijk de fles leeg te drinken. Toen die leeg was, legde papa de baby aan borst en schouder voor de rituele lieve, zachte klapjes op het ruggetje. Wachten op het boertje. Op dat moment kwam mama teruglopen uit de lobby van het hotel. Bij het tafeltje begon ze de babyspulletjes bij elkaar te zoeken, stopte ze in een luiertas die ze onderin de kinderwagen legde. Waarna papa de inmiddels slapende baby een verdieping hoger onder de dekentjes schoof. De labradoodle kwam tot de conclusie dat zijn dutje z’n beste tijd gehad had en stond langzaam op. Was iedereen klaar? Op zijn gemak liep het jonge gezinnetje het pad op, het park in. Over drie uur weer een fles. Waar dan?