Een koude gure wind
de eiken zwaar en vol
nog in hun onverteerbaar blad
kunnen hem maar
nauwelijks weerstaan
erboven dwarrelen kraaien
quasi machteloos maar zij zijn
vandaag de zelfbewuste, zwarte
nazaten van jouw wrede dood
Geschreven op 13 december 2015. Geen idee meer wat de aanleiding was. De gure wind? De kraaien boven het Kalverbos? Een onverwacht en tragisch sterfgeval? De herinnering daaraan in combinatie met het weer van dat moment? Het is allemaal niet echt relevant. Feit: het gedicht is er. Denk en/of voel erbij wat je wilt.