Eerder gepubliceerd op de website van Meer Vandaag, lokale omroep Meerssen, in de rubriek Min of Meer.
Ze komen weer van alle kanten op ons af: de beste wensen. Ze stellen ons fijne feestdagen in het vooruitzicht. Het is goed bedoeld maar over de toekomst valt weliswaar veel te wensen maar ook weinig te weten. Ja, morgen en overmorgen zal twee plus twee nog altijd vier zijn. Hebben we met elkaar zo afgesproken. Maar zelfs als het om afspraken gaat, weet je het maar nooit. Kijk naar zoiets als democratie. Tot voor kort dachten we toch dat die in de Verenigde Staten van Amerika in goede handen is. Nou, vergeet het: die ligt er zwaar onder vuur. En ook in Europa moet alle hens aan dek om de democratie niet het speeltje van naar dictatuur neigende types – met vooral het oog op hun eigen belang – te laten worden. Het is wonderlijk. Zowel in Amerika als hier kiezen burgers in volle vrijheid voor sluipende beperking ervan. De waarheid laat zich modieus kleden in verwarring. Ik wens ons allen de komende jaren vooral veel verstand en kritisch vermogen toe.
Ik kom trouwens op die fijne feestdagen omdat ik net keek naar Meer Actueel. Daarin de vraag hoe we kerst en oud & nieuw door zullen brengen. Los van de vraag wat fijn is, er komt weer een van die persconferenties aan. Ze worden aangekondigd zoals het KNMI ons ’s morgens om zeven uur voor de komende avond en nacht een zwaar onweer in het vooruitzicht stelt. Dat hangt vervolgens de hele dag als een zware deken over een dag vol schitterende zon en heerlijke warmte. Op de camping trekken we voor de zekerheid de scheerlijnen van de tent maar alvast stormstrak aan. De laarzen staan al in de voortent, de regenjacks ernaast en we hebben ook al wat dekens in de auto gelegd. Je kunt niet weten. Maar, even terug, geen idee hoe de feestdagen zullen uitpakken. Op televee suggereerde een kok dat we met telefoon en tablet aan tafel zullen zitten. We zullen zoomen, teamsen en facetimen. Om toch nog een beetje bij elkaar te kunnen zijn. Het lijkt me niet wat mensen bedoelen als ze het over fijne feestdagen hebben. Die hadden we ons ongetwijfeld anders voorgesteld. Meer zoals altijd al en niet met allerlei armoedige trucs om daar zo dicht mogelijk bij in de buurt te komen.
Het is voor heel veel mensen lastig om te gaan met onzekerheid. Tegelijk: wat is de lol van alles van tevoren zeker weten? Ik stel me dan een horloge voor. En dat ik daarin een asje, een radertje, een wijzer, de onrust ben. Ik weet almaar door precies wat ik moet doen. Ik kan ook helemaal niks anders. Eens een asje, altijd een asje. Eens de onrust, altijd de onrust. En ik ben een morsdood ding. Ik weet niet eens dat ik waardevol ben en dat mijn bestaan ertoe doet, dat ik slijt en dat ik ook stuk kan. Weer even terug: onze beste wensen komen voort uit een goed hart maar vooral ook uit onzekerheid over de toekomst. Het was al nooit zeker dat ze uitkomen en nu, onder het regime van La Corona, is dat niet anders. Het is heftig, meh iech perbeer mich er gein dikke bein euver te maake. Het komt zoals het komt.
Min of Meer – 16 december 2020