Het ging even flink tekeer, vanmiddag. Opeens was het zover. Zwarte wolken, bliksem, donder, rukwinden, stortbuien. Het duurde twintig minuten en toen was het weer voorbij. De statige bomen op het pleintje, vol in het blad, hadden moeite de wilde bewegingen van de wind bij te benen en die energie met houterige souplesse in levensreddend mee- en terugveren om te zetten. Voordat de sluizen opengingen waren we nog even door het dorp gelopen. Het was er aangenaam druk: laatste zondag van de maand, dan zijn er veel winkels open. Laatste zondag omdat mensen dan net hun salaris hebben gekregen. En dan was het ook nog de laatste zondag van mei. Dan is ook het vakantiegeld binnen. En rond deze tijd betaalt de belastingdienst ook nog eens veel geld terug. Het is de tijd tussen lente en zomer. Op het plein voor de schouwburg was de fontein weer in vol bedrijf. Die trekt altijd kleine kinderen. Soms is het wervelende ook iets te onweerstaanbaar, met een nat kind als gevolg. Er zijn ouders die voorbereid zijn en droge kleren en een handdoek bij zich hebben. Maar, dat is meer voor hartje zomer en volop zon. Zover was het vandaag nog niet. Ouders met kleine kinderen waren waakzaam. We liepen nog een winkel binnen voor wat shirtjes. Binnenkort begint de vakantie. Dan gaan we weer even weg. Naar andere pleinen en pleintjes, ander onweer, andere temperaturen, andere mensen, andere sfeer. Zin in.