En dan nu weer eens even heel wat anders.
Goedemorgen meneer Frederiksen, ik ben zuster Braaksen en ik kom uw voeten doen. Dus uw voeten verzorgen, u kent het wel. Nagels knippen, eelt wegsnijden en schuren, beetje – kan pijnlijk zijn – in alle spleetjes en richeltjes rond de nagels peuteren en dan nog een lekker verzorgend zalfje in masseren om de huid een beetje rust en weer even wat natuurlijke soepelheid te geven. Dus gaat u maar lekker zitten, benen omhoog, voeten op het bankje en genieten maar. Bent u er klaar voor, dan gaan we beginnen en u mag vloeken en schreeuwen als het onverhoopt toch nog wat pijn doet. U vindt dat vervelend, ik denk dan: Wie gezond en mooi wil zijn, moet pijn lijden. En, u mag trots zijn want voor een tachtigjarige heeft u nog prachtige voeten met, ik zeg maar zoals het is, van die lieve gave teentjes en fraai gevormde nagels die nog lang meekunnen. Mits goed verzorgd. En wees maar blij want soms, echt heel soms maar toch, zijn we gedwongen niet langer de nagels maar meteen maar de teentjes af te knippen omdat de nagels veel te veel onderhoud vragen. Dan wegen de kosten en de tijd van het onderhoud van de voeten niet op tegen wat wij als medisch pedicuren met al onze toewijding en ons specialistische werk nog aan waarde aan uw lopende leven kunnen toevoegen. Maar kom, genoeg gezellig zitten praten, dat kost allemaal maar tijd en geld, aan de slag nu.