Nazaten

Een koude gure wind

de eiken zwaar en vol 

nog in hun onverteerbaar blad

kunnen hem maar

nauwelijks weerstaan

erboven dwarrelen kraaien

quasi machteloos maar zij zijn

vandaag de zelfbewuste, zwarte

nazaten van jouw wrede dood

Naschrift – Ik weet het, van mijn gedichten worden mensen zelden blij. Op 13 december 2015 moest ik tijdens een wandeling van Meerssen naar Maastricht opeens denken aan een nog maar kort daarvoor overleden vriend.