Kauwtjes

Ik heb het idee dat het voor de wereld verloren is, het koppeltje kauwtjes dat huisde in de schoorsteen van het huis tegenover ons. Het viel me vandaag op, opeens. De twee zaten vaak een beetje stilletjes voor zich uit te kijken. Wel hadden ze grote belangstelling voor hun soortgenoten in de buurt. En voor hoe die de dag doorkwamen. Ook hielden ze het oog gericht op de eksters die in de lente in de grote boom, even verderop, een reeds in voorgaande jaren gebruikt nest aan het refurbishen waren. En ook de duiven, die toen – zoals duiven eigen – een beetje chaotisch met takken in de weer waren met een slordig en instabiel nest te fröbelen, konden op hun bedachtzame aandacht rekenen. Waren zij mensen dan zou zij een breiwerkje doen en hij een pijpje roken. Onderwijl meewarig monkelend het woeden van de wereld becommentariërend en zich verbazend over hoe alles gebeurt en dat je er toch niks aan kunt doen. Veel tjonge, jonge, jonge. Zo nu en dan doken ze getweeën de schoorsteen in om met het een of ander aan de slag te gaan. Wellicht ook sex. Ik kon niet in de schoorsteen kijken. En nu zijn ze er dus niet meer. Misschien zijn ze uit elkaar? Of dood? Trekvogels zijn kauwtjes niet, voor zover ik weet.