Eerst even: Morgenochtend lees ik om even na 09:00 a.m. mijn column Televisie voor in de rubriek Even Stilstaan. Ga naar omroepvenray.nl en kies live luisteren.
Hoezo moet ik het zeggen? Het is toch jouw haar? Ik was over de kermis gelopen en daar had ik geen woord gehoord van wat mensen er tegen elkaar zeiden. Daar heersten het ronken van de machines, de bonkende, stampende muziek en het gillen van meisjes. Maar hier, net voorbij de bocht vanaf het grote plein gezien was het opeens opvallend stil. Daar kwamen een jongen en een meisje de kapperszaak uit. De jongen zei, terwijl hij met een hand door zijn haar streek, iets terug maar dat klonk meer als een vaag mompelen dan echt een antwoord geven. Zoveel was zeker, het meisje vond dat het haar van de jongen van hemzelf was. En interpreteerde ik: dat hij er dus mee mocht doen wat hij wilde. Haar een zorg. Van hem. Zelf had ze met haar haar geen poespasrelatie. Ze had een volle bos donker, steil lang haar, goed gewassen en voor het uitgaan netjes gekamd. En wat ik in het snelle voorbijgaan kon zien was ze sowieso lekker basic. Ik was best nieuwsgierig naar wat zij van hem had moeten zeggen. Over zijn haar. Ze kwamen dus de kapperszaak uit. Dan heb je je haar laten knippen of je hebt er een afspraak gemaakt. En dan ging het honderd procent om hem want het was een knipwinkel voor mannen. Als hij er net geknipt was had hij haar gevraagd of ze vond dat het goed gedaan was. Als hij een afspraak had gemaakt dan hoe hij het zou laten knippen. En hij had het niet gevraagd maar hij had ook nog gezegd: Jij moet het zeggen. Misschien bedoelde hij het anders en had hij beter kunnen zeggen: Jij mag het zeggen want ik houd van jou, ik vind je lief, dus ik maak een gebaar, het is mijn haar maar jij mag zeggen hoe ik ermee omga. Maar zij had het niet opgevat als een lief gebaar. Misschien had ze wel gedacht: Ja hee, als ik nou moet zeggen hoe en wat met jouw haar, ga jij je dan ook nog bemoeien met mijn hoe en wat? Nu is het haar, straks is het alles. Het leek me een jong koppel, nog op zoek naar balans in het jij en ik en wij samen.