Eerder gepubliceerd op de website van Meer Vandaag, lokale omroep Meerssen, in de rubriek Min of Meer.
Ze was de laatste van haar generatie, mijn tante R.. Ze was nog uit de tijd dat een verpleegkundige verpleegster heette, van ruim voor de Tweede Wereldoorlog. Ze had het nodige meegemaakt maar vierde het leven. Ze had – zo goed als onverwoestbaar – toch maar mooi bijna zesennegentig jaren bij elkaar weten te sprokkelen. We troffen tijdens het afscheid in een wat droef uitvaartcentrum – met uitzicht op een ronde steen waaruit water welde en daarachter een maïsveld – een hele serie neven en nichten die sprekend leken op de ooms en tantes van vroeger. Sommige hadden we echt al heel lang niet meer gezien. Maar, het blijft iets raadselachtigs, familie. Er is steeds weer bijna onmiddellijk een vertrouwdheid die vervolgens de weg naar dat gevoel van lang geleden en al die vergeten herinneringen opent.
Maar nu even iets heel anders. Vrijdagavond keek ik naar het wekelijkse gesprek met de minister-president. Ik zat ondanks mijn belangstelling wat afwezig te zijn. Totdat ik ‘pak me niet op een miljard of wat’ en ‘bezuinigen, nee hoor, niet in deze tijd’ voorbij hoorde komen. ‘Moet je in deze tijd van crisis niet doen’. En ‘Gemeenten zijn de belangrijkste bestuurslaag’. Of woorden van gelijke strekking. De precieze context was me even niet helemaal duidelijk. Nou was ik de afgelopen weken al wat gedesoriënteerd geraakt door de enorme hoeveelheden miljarden die dagelijks door de kolommen in de kranten stuiterden en wat ik Rutte net hoorde zeggen hielp me niet om weer in het spoor te komen. Ik begrijp iets niet.
Want, er gaan miljarden naar het bedrijfsleven en ondertussen piept en kraakt het in gemeenteland. Zestig procent van de gemeenten krijgt de begroting voor de komende jaren niet rond en hangt amechtig in de touwen. En niet als gevolg van financieel wanbeleid. Oorzaak zijn vooral de taken in het sociaal domein die de gemeente voor minder geld moeten uitvoeren. Het heeft er de schijn van dat ‘de belangrijkste bestuurslaag van Nederland’ achteraan mag sluiten als het om geld uit de diepe zakken van Wopke Hoekstra gaat. Minister Kajsa Ollongren van Binnenlandse Zaken vindt het nu nog te vroeg om al uitsluitsel te geven over mogelijk extra geld. En ik? Ik vind het ernstig onverantwoord om de jongens en meisjes in de ‘belangrijkste bestuurslaag’ maar wat te laten bungelen.
Zesennegentig jaren voor één mens, bijna tweeduizend miljarden aan hulpakketten, twaalfduizend encrochat telefoons van Nederlandse criminelen, meer dan duizend arrestaties, vijfentwintig miljoen afgeluisterde chatberichten, vierenvijftig miljoen pond aan contant geld, zevenenzeventig vuurwapens, ruim tweeduizend kilo drugs. Het was een week van grote getallen. Hoewel, ons lot in de staatsloterij wist niet verder te komen dan nul euro.
Min of Meer – 8 juli 2020 – week 28