Wat altijd opvalt: nauwelijks een woord Maastrichts in Flikken Maastricht. Ook nauwelijks een Maastrichtse tongval. Zelden ook een opvallend zachte g. Het enige wat voor couleur locale zorgt is het decor: Maastricht en omgeving. Voor de gemiddelde kijker is dat overigens nauwelijks of niet te controleren. Alleen de geoefende, nee, de doorgewinterde Maastrichtenaar is in staat aan te geven waar een scène is opgenomen. Voor zover er een herkenbaar decor is, hè, ik bedoel buiten en langer dan drie seconden in beeld. Als kijker van buiten de streek moet je het maar gewoon geloven, dat de titel van de serie deugt.
Paul schrijft hier stukjes