Eksters

Volgens mij zijn eksters nogal arrogante vogels. Type kijk-mij-eens-en-probeer-me-niet-te-intimideren-want-ik-pak-je-terug. Dus. Nou, we hebben hier een nogal indrukwekkende paardenkastanje tegenover ons appartement staan. Daar had een koppel eksters vorig jaar een stevig ogend nest. Maar, dat heeft zich in de loop van de herfst en de winter takje voor tak moeten overgeven aan de wind. Dat ging zo langzaam dat ik dacht dat die twee dit voorjaar een mooi fundament voor een nieuw nest zouden aantreffen. Niet dus. En nu zijn ze bijna radeloos dagen lang op zoek geweest naar een geschikte takkenvork. Ze vlogen boom in, boom uit, hopten de hele boom tientallen keren in alle richtingen door, gingen zo nu en dan in een dakgoot ernstig naar hun boom zitten kijken totdat ze – voor ons – rechts bovenin het ideale plekkie leken gevonden te hebben. Opvallend: Het is niet het plekkie van vorig jaar. Was het dat maar geweest. Nu vliegen ze af en aan met takje na takje maar geen enkel heeft nog kunnen aarden in de gekozen vork. Al twee dagen lang zie ik niets dan klunzige pogingen tot nestbouw. Ongetwijfeld zijn eksters goede nestbouwers – dat van vorig jaar hield lang stand, immers – maar de gekozen vork lijkt niet mee te willen werken. Onder de boom liggen inmiddels genoeg takjes en takken om een comfortabel nest mee te bouwen. Ik heb met die twee te doen. Misschien moeten ze het door hen gekozen plekkie in de boom heroverwegen. Wat ik vind: Het past niet bij hun branie, dit klunzen.

#wordtvervolgd