Divers

Inmiddels is wel duidelijk dat de natuur beter af is met biodiversiteit. Naarmate meer soorten uitsterven, holt de kwaliteit achteruit. Dan is ze prooi van bramen en brandnetels. Het evenwicht tussen soorten die zich aan elkaar aanpassen is zoek. In de landbouw weten ze dat ook. Monocultures zijn uiteindelijk de dood in de pot. Beter is wisselende gewassen uit te zetten. Diversiteit houdt de grond in conditie. Als diversiteit een sleutwoord is in natuurbehoud en -herstel en in landbouw en grondbeheer, waarom dan niet in de samenleving? Kort door de bocht: laten we daar biodiversiteit lezen als etnodiversiteit. Hoe meer soorten, hoe meer kwaliteit, want minder monocultuur en dus een habitat die zich gezond kan ontwikkelen. En die dus ook de samenleving vooruithelpt. In dit licht zijn partijen als BBB, PVV en FvD spreekbuizen van bramen, brandnetels, mais, raaigras en de witte mens. Van de grenzeloze woekeraars die niet de balans zoeken en zich aanpassen maar overwicht nemen ten koste van talloze minderheden.