Geschreven op 18 december 2007 – Meerssen
Boom gekocht. In het naburige Bu. Daar zit onderaan de Dennenberg, aan de andere kant van het spoor, aan de rechterkant, een gespecialiseerde handelaar; die doet alleen maar kerstbomen, hadden ze gezegd bij een van de uitstekende bloemenwinkels in eM. Op het erf van zijn huis was een stevige, vriendelijke man met een fikse motorzaag in de weer. Ik kreeg binnen vijf minuten een mooie kerstboom van hem overhandigd. Met een kruis. Die staat stevig, zei de man. Minstens zo stevig als de man zelf, dacht ik en da’s goed want onze boom staat buiten onder een van de overstekken. En daar kan het ondanks alle beschutting toch nog flink waaien. Een Nordman, meneer, zei hij, de beste die er is. Dat had ik al eens eerder gehoord. Van de handelaar waar we in Vee altijd onze boom kochten. Dat vertelde ik de stevige man. Dan is dat Jee. Dat was dus inderdaad Jee. Jee en ik hebben de Nordman in Nederland geïntroduceerd, meneer. Hij heeft eigen percelen. Een sterke boom. Omdat we er zo vroeg bij waren, komen ze naar óns tot vanuit Utrecht. Spoorwegmuseum, bijvoorbeeld. Daar staan dus bomen van ons. Tien, vijftien meter hoog. Hebben ze nergens. En in Amsterdam ook. In gemeentes en in vakantieparken, in het zuiden van het land. Overal in het zuiden en ook boven de rivieren, dus, kom je bomen van ons tegen. Behalve dat hier heel veel leuke mensen wonen, ik kan hier niemand tegenkomen of die kent wel iemand die ik ken in Vee of directe omgeving. Ben ik eigenlijk wel verhuisd? Of ouwehoer ik te veel met de mensen hier? En is het gewoon een kwestie van minder ouwehoeren en dan ook minder Vee en meer verhuisd?