Het is november, wordt nog december en dan komen in het zuiden de modelbouwdagen op de kalender. Vandaag in Sittard. Het zijn dagen die een niet te negeren aantrekkingskracht op me uitoefenen. Lekker tussen de treintjes rondscharrelen. Het is vooral tweedehands spul, van minuscule weerstandjes tot complete treinen, en alles daartussenin. Huisje, boompje, beestje; alles in miniatuur. En wat het afmaakt: functionerende banen in diverse spoorbreedtes. Ik kwam daarvan thuis met het vaste voornemen zelf ook weer aan een baantje te beginnen. De vraag is of het er nog van komt. Een paar keer is het me gelukt de bouw te starten, langzaam maar zeker vorm te geven, treinen lekker aan de praat, maar steeds hebben verhuizingen me gedwongen de boel weer af te breken. Nu wonen we in ons laatste huis, denken we, en alleen zwaar ongemak, ziekte of de dood kunnen nog roet in het eten gooien en de ontwikkeling van een baantje stoppen. Dat op zich stemt niet vrolijk maar desondanks kijk ik na vandaag weer goedgemutst uit naar de eerste meters spoor waarover een treintje rijdt. Ik houd je op de hoogte.
Overigens: morgen lees ik op Omroep Venray in de rubriek Even Stilstaan weer een column voor. Titel: De Kast. Tijd van uitzending: even na negen uur a.m.. Je kunt luisteren via internet. Tik even Omroep Venray in en het wijst zich verder vanzelf.