Aardappelen

Vanochtend zat ik in de auto en luisterde ik naar het nieuws. Goed nieuws was dat de veestapel krimpt. Goed nieuws ook dat Maastricht Aachen Airport een volledige Milieu Effect Rapportage moet laten uitvoeren. Ook goed nieuws leek dat frietaardappelen voor een habbekrats op de markt komen. Was de kiloprijs eerst dertig cent, nu krijgt de teler drie cent. Ik verheugde me al op goedkopere porties friet maar het werd al snel duidelijk dat ik daar niet op hoefde te rekenen. Een frietbakker maakte duidelijk dat er weliswaar nogal veel aardappelen door China op de Europese markt gedumpt worden maar dat de grote producenten van voorgebakken frieten de markt manipuleren. Zij blijven hoge prijzen in rekening brengen bij de frietbakkers, dus die zijn samen met de consument het haasje. Mij leek de wending die de hoogte van de marktprijs had genomen het ideale moment om als frietbakker voortaan weer zelf de friet te gaan snijden en voor te bakken. En het voordeel voor een deel door te geven aan je klanten. Het heeft bovendien het voordeel dat je de productieketen korter maakt, teler en consument dichter bij elkaar brengt. En, even heel iets anders, maar ook weer niet, ook hoorde ik op de radio dat er in Nederland 17.000 plus uitzendbureau(tje)s zijn. Dat zijn er meer dan er supermarkten zijn. Ook dat is zo’n keten waarin waarde wordt toegevoegd waaraan vooral de eindgebruiker, de werknemer, de arbeidsmigrant, meebetaalt. Net als de frieteter terwijl de frietaardappelen geen drol kosten.