El kreeg een appje van Ee: of we zin hadden om aan te sluiten op de Markt. Ze zat daar met Vee en Ef die ze net uit school had gehaald. We hadden zin, ook omdat we ze al bijna drie weken niet meer gezien hadden. Daarbij, de schoolvakantie nadert, daar horen ongeplande ontmoetingen bij. Je laat uit je handen vallen waar je mee bezig bent en gaat het huis uit. Van bij ons is de Markt vier minuten lopen. Terwijl ik dit schrijf kijk ik met een half oog naar Portugal tegen Slovenië, een wedstrijd met nogal onstuimig voetbal. De begroeting op de Markt was minstens zo wild. Voor letterlijk om de hals vliegen zijn ze nog te klein maar het zonder veel snelheid te minderen tegen je aanlopen en hun armen om je heen slaan, dat gaat ze heel gemakkelijk af. Het werd gezellig. Beetje vragen, beetje praten, beetje plagen. Ze gaan naar de volgende groep, Vee naar zes en Ef naar vier. Ze hebben het goed gedaan. En toen moesten ze halverwege het tweede flesje naar de wc. Mama moest mee, ze gingen zeker niet alleen. Durfden ze niet. Nee, ook niet met z’n tweeën. Oma bood opa aan. Dat was oké. Blijmoedig huppelde het tweetal voor hem uit. Terras over, straat oversteken, nog een terras en toen de donkerte van de bruine kroeg in. Ze kenden er de weg want ze liepen rechtstreeks naar links achterin waar een smal gangetje naar nog meer donkerte leidde. Daar werd het lichtelijk eng. Gelukkig was opa er bij. Vee verdween als eerste achter de deur van de mannen. Die ging onmiddellijk weer open want: Er is hier op de grond geplast. Waarop opa zei dat daar nu even niks aan te doen was, bovendien moest Ef nog even verder voor de vrouwen. Dus doe je ding, Vee. Vee deed de deur weer dicht. Ze waren even later praktisch tegelijk weer klaar. Vee maakte zich onmiddellijk uit de voeten. Halverwege de kroeg troffen Ef en ik hem in gesprek met een van de obers. Ik zal dadelijk even kijken, hoorde ik die zeggen. Terwijl we verder naar buiten liepen, vroeg ik Vee wat ie nou eigenlijk te bespreken had gehad. Antwoord: Ik wilde die medewerker even vertellen dat er op de wc op de grond geplast was. Oké, dacht ik, niet alleen durven gaan plassen, wel medewerkers aanspreken op falend beheer van de wc’s. Komt goed met dat kind.
Paul schrijft hier stukjes