Nevel

Toen ik uit Meerssen wegreed, was het droog maar terwijl ik daarvoor op het terras van Goesting een boterham met kaas at en een koffie dronk, had het onophoudelijk geregend. Ik was de ochtend begonnen met een rit van Venray naar Puth. De winkel van Herbert die treintjes verkoopt en waar ik moest zijn, bleek nog gesloten en dus moest ik nog een dik uur stukslaan. Normaal is dat geen probleem maar het weer nodigde niet uit tot een wandelingetje in de omgeving. Ik besloot op zoek te gaan naar een snelle lunch in een nabijgelegen etablissement. In Zuid-Limburg is de horeca altijd vlak om de hoek, dus …….. Ik dacht in Spaubeek te kunnen slagen maar ik had het mis. Er diende zich in het rustig voorbijrijden aan de bebouwing niets aan dat leek op bistro of brasserie én dat ook nog open was. Na Spaubeek sloeg ik af naar Schimmert, in de lijn van de route die ik talloze keren gevolgd had, tussen Meerssen en Puth. De laatste keer alweer minstens drie jaar geleden. Op de momenten dat ik uit kon kijken over plateaus en dalletjes was te zien hoe laag de bewolking hing. Zuid-Limburg was vandaag in zware nevelen gehuld. Zie je normaal gesproken overal kerktorens boven de horizon uitsteken, nu was alles grijs en grauw. Ook in Schimmert was er langs mijn route niets dat hier-koffie-en-maaltijd riep. Dan maar naar Meerssen, dacht ik. Frank op de Markt heeft zeker al wat te eten en te drinken. Ik parkeerde de auto op het grote parkeerterrein zonder naam. Onderaan de trappen naar de Beekstraat kwam ik Frank tegen. In gezelschap van een pup. Hier was het toeval aan het werk. Ik zei Hoi en we praatten wat. En wat een leuk kwispelend diertje! En hup, verder naar de Markt. Ik had trek. De maaltijd smaakte, de koffie was goed heet en lekker sterk. Toen ik uit Meerssen wegreed was het droog maar terwijl ik daarvoor op het terras van Goesting ……..