Bijna twee weken geleden schreef ik over het behoud van basisschool De Driehoek voor Griendtsveen. Dat leverde onder andere – via email – de reactie op van een oude vriend. Oud als in op leeftijd én in als al sinds mijn vroege jeugd, begin lagere school. In de loop van ons leven zijn we van vrienden die intensief contact hadden meer schepen die elkaar in de mist ontmoeten geworden. Zo nu en dan is er weer even intensief contact maar al vlug weer drijven we van elkaar weg totdat er weer een aanleiding is om langszij te komen. Nu was dat de documentaire over De Driehoek. Ik maakte uit zijn reactie op mijn stukje vooral op dat hij de charme en intimiteit die zo’n kleine school eigen is herkende en dat het verhaal van Griendtsveen hem ontroerde. Hij had er al een tijdje geleden veertig jaar plus een beetje als leraar aan basisschool en speciaal onderwijs opzitten maar had in die veertig jaar het onderwijs uit zijn beginjaren langzaam teloor zien gaan. Hoewel ik het slechts twintig jaar in het middelbaar onderwijs volhield, dat herkende ik wel. We wisselden nog wat mailtjes uit, onder andere over vakanties in de tweede helft van de zestiger jaren, met vrolijke vrienden en verloren verliefdheden, leuke meiden op de camping. Hij schreef dat hij zich voorgenomen had om ook de draad van zijn blog weer op te pakken, een draad die hij ergens in 2015 had losgelaten. Hij gaf me een link. Een paar dagen geleden dacht ik: Even kijken daar. En toen kwam ik onder andere uit bij een blog van 24 november 2011. Hij krijgt vervroegd pensioen aangeboden. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd, schrijft hij. Vervolgens schrijft hij over wat hij allemaal in zijn vrije tijd gaat doen. Het is een hele riedel, variërend van kamer opruimen tot treinen laten rijden, van pianospelen tot fotograferen, van met terugwerkende kracht lezen tot de hond uitlaten, van het huis opknappen tot boodschappen doen. En nu zijn we dan een jaar of dertien verder. We hebben elkaar in die tijd nog wel een paar keer gesproken maar nooit met een agenda. Waarschijnlijk ontmoeten we elkaar binnenkort weer. Ik wil dan weleens weten wat er van de plannen van toen terecht is gekomen. En ik zal eens bij mijzelf nagaan wat ik allemaal van plan was toen ik ophield met werken. En wat ik daarvan heb uitgevoerd.