Gisteren schreef ik over George Groot naar aanleiding van zijn overlijden. Vandaag citeer ik delen van de tekst Vage Angst (1978). Uit het programma Trappen op van Cabaret Don Quishocking.
Ik schrik niet zo van alarmerende berichten / Over geweld, wat je in alle kranten leest / En ik schrik ook niet van gestegen werkeloosheid / Dan denk ik: Ja, dat zal, dat is wel meer geweest / Er zal binnenkort ook wel weer een crisis komen / Dat heb je eenmaal na zo’n hoge conjunctuur / Nou, ja dan doen we maar wat minder, nee die dingen / Daar raak ik niet van overstuur / Maar ik heb altijd van die vage angsten / Waarvan ik zelf weet dat dat nergens op slaat / Bij voorbeeld: dat er zo maar op een dag gebeld wordt / En dat er dan een onbekende voor me staat / Die zegt: U weet het niet, maar ik hoor eigenlijk bij u / Ik volg u dagelijks, vanaf uw derde jaar / Nu kom ik bij u wonen, ik blijf altijd bij u / Niet dat die man er staat ….., maar ja het is toch raar / (……….) / Ik heb zo’n hekel aan die vage angstgevoelens / Nee, geef mij dan maar een ramp, concreet / Een insectenoorlog, honderdduizend doden / Of een botsing met een andere planeet / Of al het drinkwater in Nederland vergiftigd / En hoewel dat straks gebeurt, dat ziet een leek / Schrik ik daar niet van, nee, ik lig nachten wakker / Bij het idee, dat ik ooit uit een bibliotheek / Een roman zal lenen, met mijn eigen leven / Waar mijn hele levensloop beschreven staat / En dat ik ergens in het midden stop met lezen / Want ik wil niet weten hoe het verder gaat / Dood en rampen zijn gedachten / Waar ik geloof ik wel aan wen / Nee, mijn angst is denk ik meer, / Dat ik er eigenlijk niet ben.
Deze tekst van George Groot is opgenomen in Ik zou je het liefst in een doosje willen doen, Nederlandse Chansons en Cabaretliederen 1958-1988, Jacques Klöters en Kick van der Veer, Nijgh & Van Dithmar, derde druk 1990