Flarden

Toen – dat is: Ik was zeven, acht, negen ….. – was het nog een zandweg, de Achelse Dijk*, met aan één kant een fietspad, gemarkeerd met om de zoveel meter een wit paaltje en daaromheen pollen taai en weerbaar gras. En houten telefoonpalen waarin mannen met klimijzers aan hun schoenen behendig naar boven liepen. Traag dalende en weer stijgende draden aan wit porceleinen isolatoren. Op zonnige dagen steeg het stof tot enkele meters hoog en in de winter lagen dunne laagjes ijs te wachten op de hakken van mijn laarzen. Veel auto’s kwamen er niet langs. Mijn opa en mijn oma woonden waar de Achelse Dijk overging in de Maastrichterweg. Ik vond dat wonderlijk, dat die weg de Maastrichterweg heette terwijl die stad daar nogal wat kilometers vandaan lag. Zeg tachtig. Was dat het eerste waar je aan dacht? Je loopt Valkenswaard uit en je denkt: Zo, nu loop ik naar Maastricht. Had Hasselterbaan of Straatweg naar Peer niet meer voor de hand gelegen? Achelse Dijk, dat begreep ik want die liep naar de Achelse Kluis. Opa en oma woonden in een huis met grote tuin. Bij opa achterop de fiets rook ik de heide – kun je die ruiken/weet ik niet – in de Malpie. In de zomer gingen we wandelen, uren, langs eindeloze zandwegen, bramen plukken, flessen ranja. Bij oom Tee achterop de bromfiets naar de Achelse Kluis. Hij praten met pater Ef. Hij was aan het einde van de Tweede Wereldoorlog als tolk met de Amerikanen meegetrokken tijdens hun tocht over de slagvelden van Europa, onder andere getuige van de bevrijding van concentratiekampen. Hij had waarschijnlijk wel wat van zich af te praten. Terwijl hij sprak met de man van God, zat ik op een stenen bankje onder een stenen boog en keek ik – warme dag – uit over – vage herinnering – de cour van de kluis. Pater Ef had in de keuken een stuk kaas afgesneden en daar zat ik lekker op te kluiven. Ik hield ook toen al erg van kaas. Daar kwam ik de tijd wel mee door.

*De Achelse Dijk bestaat geloof ik niet meer. Wat vroeger Achelse Dijk heette, is nu Maastrichterweg. Op het punt waar vroeger de Maastrichterweg begon gaat wat vroeger de Achelse Dijk heette over in de Kluizerweg.