Bezwering

Het was even schakelen tussen de hoogmis van het Europese lied en die van de Rooms-Katholieke wereldkerk. Gelukkig zat er een hele nacht rust tussen. We hadden het onszelf niet aangedaan die van het lied geheel uit te zitten en we schoven pas later aan in die van de wereldkerk. We hadden de kleine El te logeren. Die had zich qua slapen voorbeeldig gedragen. Hij was gisterenavond meteen in slaap gevallen en had zich vanochtend – pas – om kwart over zeven gemeld met de mededeling dat hij heerlijk geslapen had. Daarna was hij begonnen aan een licht ontbijtje. Één crackertje, zeven aardbeien en bijna een halve liter melk. Hij is sowieso geen grote eter maar het geringe gewicht van zo’n ontbijt staat niet in verhouding tot de enorme hoeveelheid energie die vervolgens vrijkomt. Hij zei nog maar eens: Ik vind het zó leuk om bij jullie te logeren. En grote El: Dat zei hij gisteren ook al maar volgens mij is dat inmiddels een bezwering. Hij vindt het leuk maar ook spannend. Ik vroeg of hij nog een nachtje wilde blijven. Hij knikte ja. Maar even daarna wilde hij weten wanneer zijn moeder hem zou komen halen. En hij ging voor het raam staan. Toen de auto voorreed riep hij: Daar is ze, daar is ze ……. Ik ga me verstoppen. En hij kroop onder de tafel. Maar nog voordat zijn moeder de kamer binnenliep kwam hij alweer tevoorschijn. Hij kon écht niet wachten. Toen moeder en kind na wat knuffels weer vertrokken waren, schakelden we dus naar de inauguratie van Leo XIV. Daarmee was de rust weer helemaal terug.